Kerst 2023

Beste vrienden van Quinta de Odelouca,

Jé!  Dat is lang geleden dat jullie iets van ons gehoord hebben! Het is niet dat we niets te vertellen hebben, maar een jaar vliegt om.

Gezelligheid

Het was dit voorjaar weer een gezellige boel op de camping,  gasten gingen regelmatig met elkaar lunchen bij diverse restaurants in de Algarve en de Alentejo. De keuze wordt steeds ruimer, er komen steeds meer goede eet-adresjes bij!

Maar het hoogtepunt was natuurlijk de paasbrunch. De veranda zat weer tjokvol met gasten en iedereen genoot.

Op 30 juni sloten wij weer de poorten van de camping voor een welverdiend 2^e (rustig) half jaar. Maar dat betekent niet dat er stilgezeten wordt. Er moet gewerkt worden! De laatste restantjes van het terrein moesten nog gemaaid worden. En alles moet worden afgesloten en/of gerepareerd voor het volgende jaar.

Bert heeft van de zaak een elektrische bosmaaier gekregen en kan nu op fluistertoon het terrein opschonen. Je hoort er (bijna) niets meer van! Dat zal menig campinggast als muziek in de oren klinken!

Aparte gasten

We hebben al eens een paard op de camping gehad en de meest vreemde vehikels, maar dit jaar hadden we een combinatie die we nog niet eerder hadden: een man met een ezel en een hondje.

Het ging allemaal perfect, al leek ons de ezel aan de moede kant. Maar ja, we zijn geen ezel kenners. 

De volgende dag ging het hele gezelschap weer gepakt en gezakt op pad.

Maar de ezel hield het al na een paar stappen voor gezien. Het kostte de man toch zeker 10 minuten met soebatten voordat de ezel genegen was nog weer een stap te zetten. Het ging allemaal uiterst traag en we vragen ons af of hij de volgende bestemming wel ooit gehaald heeft.

Nieuw bruggetje

In april is Águas de Algarve begonnen met het bouwen van een nieuw bruggetje over de Fonte Santa, die onderlangs onze camping loopt. Het had voor ons niet gehoeven, maar we weten dat onze buren daar al heel lang om gevraagd hebben. En dan vooral omdat er 1x per 9 jaar kurk geoogst moet worden. Niet dat ze er ooit gebruik van zullen maken, want het is veel gemakkelijker om aan de andere kant van de berg omhoog te gaan met de auto. Maar wie zijn wij om daar over te oordelen.

De aannemer wilde het extra mooi maken, dus ik riep: Ah, egual a uma ponte romana! Je moest ze zien glunderen!

We denken eerlijk gezegd ook dat het, tegen de tijd dat ze er gebruik van zouden willen maken, dat je er niet meer met een auto overheen kunt, als het tenminste nog wat wil regenen. Ze kwamen stenen te kort om de zijkanten af te sluiten voor het snel stromende water. Dus nu al is er heel veel grond weer afgekalfd. En wordt de oprit naar het beton akelig smal.

Iberische lynx

Dit voorjaar hebben we s ’avonds in het donker de Iberische lynx weer gehoord. Het is een beetje een luguber geluid en ook behoorlijk hard. Het was tegen middernacht. Dus we dachten dat iedereen het op de camping wel gehoord zou hebben, maar nee, niemand die er rechtop van in bed was gaan zitten.
We zijn er wel blij mee dat het nu voor het 2e jaar is, dus er zal blijkbaar een lynx niet te ver van ons vandaan zitten. Maar evenals vorig jaar was het geluid er maar 1x. Ze zijn ook erg schuw, dus we hoeven niet te verwachten dat we hem ooit te zien krijgen. Ze staan op de Portugese bedreigde diersoorten lijst. Hier vind je een geluidsfragment (weliswaar een lynx in de sneeuw, maar het geluid is hetzelfde) : https://www.youtube.com/watch?v=KtsdVQWGibQ dan weten jullie waarop je komend voorjaar moet letten…..

Nog meer dieren

En nu we toch spreken over bedreigde diersoorten. Op 7 november kregen we een uiterst curieus e-mailtje. Er is een nieuw soort hooiwagen ontdekt hier in het dal van onze camping door een van onze gasten. Hieronder volgt het letterlijke citaat:

Als specialist op het gebied van hooiwagens (Opiliones; spinachtigen) was ik enkele dagen in de omgeving van de camping op zoek naar hooiwagens. Ik heb verschillende soorten kunnen waarnemen en verzamelen. Nu blijkt dat één van de verzamelde series een nieuwe hooiwagensoort voor de wetenschap bevat! De vindplaats is binnen honderd meter van jullie camping, op het heuvelkammetje langs het kleine stroompje. Omdat jullie natuur en natuurbehoud belangrijk vinden dacht ik dat jullie het misschien leuk zouden vinden dit te horen. Het is een heel bizarre soort die er helemaal niet als een ‘standaard’ hooiwagen uitziet, met korte pootjes en een perfecte schutkleur omdat de beestjes ‘beplakt’ zijn met grond- en strooiseldeeltjes. Het genus is Calathocratus, de (nieuwe) soortnaam kan ik pas verklappen als de publicatie uit is. Alle soorten van dit genus worden slechts zeer zelden gevangen en de soort bij jullie camping is de eerste vondst voor het westen van het Iberisch Schiereiland. Extreem geheimzinnige diertjes dus! Momenteel zijn we deze nieuwe soort aan het beschrijven, deze week maak ik allerlei detailtekeningen. En hopelijk komt binnen een paar maanden de publicatie uit.

Wie weet gaan het beestje ooit nog eens de boeken in als Calathocratus Quintaodelouca!! Bestaan we levenslang voort……
En hier nog een paar diertjes die wij dit jaar tegenkwamen op onze camping:

Olijven

Het leek er dit jaar door de aanhoudende droogte op dat er maar weinig olijven zouden zijn om te oogsten. Maar na de regen van vooral oktober (165 mm!) begonnen ze ineens hard te groeien en bleek het een recordoogst te zijn: 630kg. Het is wel zo dat er normaal 11% olie in zit en nu maar 7%. De olijven bevatten veel meer water dan anders. Maar het gaf ons toch een goede hoeveelheid olie: 36 liter. Daar kunnen we met gemak weer 2 jaar mee vooruit.

November en december waren weer veel te droog, dus de aanhoudende droogte duurt voort helaas.

Hond

We waren op vakantie in Madeira toen het onderwerp hond ter sprake kwam. En voor we het wisten hadden we uitgesproken dat het tijd werd voor een nieuwe hond. Vooral het wandelen is veel leuker met dan zonder.

Toevallig keken we de volgende dag op Facebook. Daar keken we stiekem wel eens vaker naar honden die in het asiel zaten, maar er was nooit een match. Maar deze keer was het meteen raak! We zagen bij Tiny Shelter een Cão da Serra da Estrela. Dus we hebben op Madeira meteen geappt dat we na onze vakantie langs zouden komen om te kijken. Van het een kwam het ander: we hebben haar gelijk meegenomen.
We noemen haar heel origineel: (E)Strela (ster). Ze is erg lief en ook voor vreemde mensen en dieren heel erg aardig. En ze blaft niet! Wat op onze camping toch een groot voordeel is.

Ze heeft wel een probleem, ze blijkt epileptisch te zijn. Bij Tiny Shelter hadden ze dit wel gezegd, maar erbij gezegd dat het niet zeker was, want tijdens haar verblijf van enkele maanden daar, hadden ze het niet meegemaakt. Maar bij ons was het na 8 dagen al goed raak. 9 aanvallen tijdens 4 dagen die erg heftig waren. Ze was er nog 1,5 week van de kaart van. Na een maand nog weer een cluster van aanvallen , 7 in 4 dagen tijd, maar deze waren gelukkig minder heftig. Ze was daarna vrijwel meteen weer de oude.

En nu krijgt ze zo nu en dan een aanval die niet zo ernstig is, maar geen hele cluster meer. We moeten afwachten hoe het zich verder ontwikkelt. We hebben haar nu ruim 2 maanden en het kan nog alle kanten op.

Maar we zijn heel blij met haar en we denken andersom ook! Ze vermaakt zich prima en wordt steeds vrijer en gezelliger. Ze is gek op water, als ze de kans krijgt gaat ze er languit in liggen.

Kerst

Nu het jaar bijna voorbij is en we terug kijken moeten we constateren dat we dit jaar in de wereld niet veel opgeschoten zijn met vrede en klimaat. Hoewel er kleine lichtpuntjes zijn voor wat betreft klimaat, is het met de wereldvrede alleen maar slechter geworden. In de Oekraïne is zo langzamerhand een patstelling ontstaan en het probleem Israël en Hamas kan alleen maar slechter worden door de enorm felle gevechten.

Wij wensen jullie fijne feestdagen en een harmonieus en gezond 2024!

Lieve Groet, Bert & Thea

P.S. De camping is in 2024 open van 1 januari tot 31 mei.