De rustige winterperiode is hier aangebroken, waarin de natuur zich herstelt van de warme zomermaanden. De vogels laten zich weer zien. De planten doen nog even hun best om te pronken met hun bloemen en de herfstkleuren dienen zich aan.
Ons kampeerseizoen
Zoals de meesten van jullie weten, ging de camping halverwege juni weer open voor nieuwe gasten. We hadden alles zorgvuldig voorbereid: receptie buiten, hand-gel pompjes op alle cruciale plekken, protocollen voor het sanitair-gebouw en het zwembad, mondkapjes en gezichtsmaskers en extra zitjes ver uit elkaar bij het zwembad. We waren er helemaal klaar voor!
Het waren voornamelijk Portugese families die zochten naar de veiligheid en rust van onze kleine camping, blij om even de ruimte te hebben en van de buitenlucht te kunnen genieten. Iedereen hield zich keurig aan de protocollen, we hoefden maar weinig uit te leggen. Toch waren er maar weinig buitenlanders op reis (behalve een paar stug doorreizende Friezen, die van geen wegblijven wilden weten!).
Omdat we voor september zo goed als geen reserveringen hadden, hebben we besloten om maar dicht te gaan. Dus onze vrije periode was al vroeg begonnen dit jaar.
Ook wij hebben dit jaar geen vakantie gevierd. Alleen zo nu en dan een dagje op stap en wandelen in de buitenlucht. Ons eerste tripje was half oktober naar de westkust: praia do Almograve en Zambujeira do Mar. Praia do Almograve heeft een prachtige ruige kust waar je over de kliffen een korte wandeling kunt maken naar andere kleine strandjes. In Zambujeira hebben we heerlijk gegeten.
Wandelen doen we ook. De wandeling op Rocha da Pena (foto rechtsonder), iets voorbij Alte, is een aanrader! Er zit een klein klimmetje in, maar als je eenmaal op het plateau bent, zijn er overal prachtige vergezichten. Totale lengte is 6,6km.
Storm en regelmatig regen
Na de eerste vroege buitjes op 17 september (20 mm) hadden we weer prachtig zomerweer. Tot 19 oktober, want voor die dag was er storm voorspeld (Barbara). Eerst kregen we voorspellingen met windstoten tot 135km. Maar gelukkig werd dat daarna tot 110km afgezwakt. De dag ervoor hebben we alles wat los stond binnen gezet en wat niet naar binnen kon, werd verankerd. De dag zelf was een inferno van lawaai, regen (80mm) en aanzwellende windstoten. En elke keer als de klap kwam hielden we onze adem in. Gelukkig viel de schade aan het einde van de dag mee. Geen materiele schade aan de gebouwen gelukkig. De rest groeit wel weer. En de beek stroomde daardoor dit jaar al weer vroeg!
Een fiks onweer in november wat mij een nacht lang wakker hield, heeft mij geïnspireerd tot het schilderen van deze 2 schilderijen. Ze horen bij elkaar (diptiek) en zijn te koop. Het deed mij denken aan het liedje van The Doors: “Riders on the Storm” (juni 1971). Al zal Morrison er wel een meer existentiële betekenis aan hebben gegeven dan die ik er aan geef. Voor mij zijn het (Ghost) Riders in the sky (Een Noord-Amerikaanse cowboy legende, zie Wikipedia of de Noord-Europese versie: Wilde Jacht (ook wel Wilde Heir genoemd) zie deze Wikipedia-pagina. ). Ik krijg overigens sindsdien het liedje niet meer uit mijn hoofd.
Een beter beeld van de schilderijen krijgen jullie op mijn kunstblog https://theabooijink.com. Daar kunnen jullie ook mijn andere werken bekijken. Maar het beste is natuurlijk om ze in het echt te zien!
Werk aan de winkel
De herfst en winter werkzaamheden gaan intussen gewoon door. Bert heeft met de bosmaaier een breder pad gemaakt aan de rechterkant van de beek om naar de Ribeira de Odelouca te lopen.
En Manuel komt sindsdien ook weer wat vaker met zijn schapen en geiten deze kant uit. Want als geiten eenmaal een nieuw pad hebben gevonden, willen ze daar ook naartoe!
Verder wordt er dit jaar weer heel veel geschilderd aan de gebouwen. Op dit moment zijn Bert en Ko bezig op ons terras. Daar moest de bougainville wel even voor wijken! Maar dat groeit wel weer terug.
Bruggetje
Het oude bruggetje over de beek is ook aangepakt. Na 7 jaar, net zo oud als het eerste bruggetje begon het toch een beetje krakkemikkig te worden en werd het tijd voor vernieuwing. En dat was maar goed ook. Want na alle regenval van deze herfst was het oude bruggetje zo slecht dat Bert, op het moment dat het afgebroken werd, er zo doorheen zakte!
We hebben deze keer wat rigoureuzer uitgepakt : met betonnen “viga´s, bloco´s e cimento”. Minder pittoresk misschien, maar wel veel veiliger en steviger.
Door Ko “de Balanceerder “ en Bert “de Voorzichtige” hebben we weer een prachtig nieuw bruggetje. Professioneel gebouwd mannen! Deze gaat vast langer dan 7 jaar mee!
Er zat nog een voordeel aan dit nieuwe bruggetje. Onze Luca, die je met geen stok (c.q. ETEN) over het houten bruggetje kreeg, durfde na 14 jaar met 3x oefenen en een paar snoepjes de oversteek te wagen. Zo zie je dat zelfs een oude hond van 14 jaar nog haar angsten kan overwinnen en iets nieuws leren.
En dat was maar goed ook! Want 5 dagen later kreeg het al zijn eerste vuurdoop. Na hevige regenval stroomde het water over de brug. Gelukkig heeft het deze test goed doorstaan. De volgende ochtend was het water alweer gezakt. Maar doordat alle oversteekplaatsen te hoog water hadden, kwam het bruggetje en het feit dat Luca er nu ook over durfde, ons goed van pas. Het was de enige mogelijkheid om aan de linkerkant van de beek te komen. Net op tijd klaar dus!
Volgend jaar 2021
Terugblikkend op 2020 kunnen we alleen maar constateren dat het een crazy jaar was. Na een enorm veelbelovende start in het voorjaar, waarin de camping een meer dan goede bezetting had, de “lock down”-periode met 9 bezette plekken en een kleine opleving in de zomer, ging het kampeerseizoen als een nachtkaars uit. Wij hebben hier wel een redelijk makkelijke tijd gehad, omdat de Algarve enigszins bespaard blijft van hoge besmettingen. Zo nu en dan kondigt de Portugese regering tijdens speciale feestdagen een tijdelijk reisverbod voor buiten de gemeente af, maar daar hebben we eigenlijk weinig last van. We kunnen hier nog steeds heerlijk wandelen en er is genoeg te doen op de camping om jezelf niet te vervelen.
Wat volgend jaar ons toeristisch gezien gaat brengen blijft voor ons koffiedik kijken. Er zijn zoveel onzekerheden (lock downs, reisbevoegdheden en vaccinatieplannen) dat we echt niet kunnen voorspellen hoeveel en wanneer mensen gaan kamperen in het zuiden van Europa. We hebben op dit moment maar 1 zekerheid: We gaan in 2021 een maand eerder open, dus op 1 januari. In eerste instantie hadden we besloten voor 6 maanden. Maar afhankelijk van hoe het voorseizoen verloopt blijft de camping in 2021 misschien toch langer open. Dus het beste advies dat we kunnen geven is om onze website in de gaten te houden. En deze blog natuurlijk. Want daar zullen we jullie op tijd over informeren.
We vinden het fijn als jullie ons ook van jullie plannen op de hoogte stellen. Samen kunnen we er dan weer een geweldig jaar van maken. We hebben er echt zin in om weer een normale camping te hebben waarin we niet meer zo voorzichtig hoeven te zijn. Rest ons nog om jullie fijne, veilige en gezonde feestdagen toe te wensen. En natuurlijk voor iedereen een uitstekend en onbezorgd 2021 waarin we elkaar weer echt kunnen ontmoeten! Waarin zorgen voor elkaar weer zonder afstand kan en waarin saamhorig aan een betere en duurzame wereld wordt gebouwd. Tot ziens in het nieuwe jaar! Bert & Thea
Je kunt je op deze blog abonneren. Zo blijf je gemakkelijk op de hoogte (zie menu aan de linkerzijde).