Kerst 2024

Ja! Het is alweer zover. Alweer een jaar voorbij.

Terugblikkend op dit jaar op Quinta de Odelouca kunnen we het jaar het beste omschrijven als: vernieuwing.

Wat is er veel kapot gegaan dit jaar, wat moest er veel vervangen en aangepast worden. Laten we bij het begin beginnen.

Borehole pomp

In januari ging de “borehole” pomp kapot. Deze Grundfuss pomp hangt op 120 meter diepte en zorgt voor de watervoorziening van de hele camping. Geïnstalleerd in het voorjaar van 2006, mogen we niet mopperen dat hij het zolang heeft uitgehouden. Maar het vervangen daarvan is nog een heel (en vies!) karwei, want alles moet uit dat gat omhoog getrokken worden en opnieuw geïnstalleerd. Dan komt er heel wat ijzer en mangaan, vieze prut, mee naar boven.

Voorraadtank

Het water dat wordt opgepompt komt eerst in een grote 10.000 litertank terecht waarin het water behandeld wordt met chloor en PH+. Deze tank is in 2015 geïnstalleerd maar dit voorjaar begon het plots te lekken uit de tank. We hadden niet direct het idee dat deze vervangen moest worden, dus we hebben geprobeerd het te repareren. Wat nog een hele toer was, want voordat je het juiste materiaal hebt gevonden om dat te doen, ben je weken verder. Iedere Portugees heeft er wel een (andere) mening over.

Enfin, we hadden eindelijk het juiste materiaal en gingen begin juni samen met onze buurman aan de slag. Eerst de tank helemaal leeg en de drab van de bodem halen. Dat vieze karweitje mag Bert doen die dan door een nauw mangat afdaalt in de tank. Emmertjes werden doorgegeven om de drab af te voeren. Na een uurtje was dat geklaard en kon het repareren beginnen. Alles keurig afgewerkt en de tank langzaam weer met water gevuld.

Helaas, na 2 weken begon het weer te lekken, maar nu op een andere plek! En dan weet je: hier komt geen eind aan. Dus: vervangen!

Plat dak

In het dak van het sanitair gebouw waren scheurtjes ontstaan. Door de lange droogte en hoge temperaturen in de zomer krimpt het beton en zet het weer uit wanneer het natter wordt. Voeg daar de kleine aardbevinkjes bij die we elk jaar hebben en dan weet je dat dit kan gebeuren. Maar goed, het moet wel gerepareerd worden.

Ook de oude en te kleine waterafvoergaten bleken allemaal verstopt te zitten, waardoor het regenwater maar moeilijk weg kon. Bert heeft de waterafvoergaten uitgebikt in de betonnen richels waar de zonnepanelen op gemonteerd zijn, waardoor het water vooral met stortbuien, gemakkelijker weg kan. Daarna is het aangesmeerd door Sergio met een PVC versterkt met vezels.

En nu is het dak verblindend wit!

Vodafone en internet

Het zal nu ongeveer 10 jaar geleden zijn geweest dat we Vodafone konden strikken om een eigen paal voor de camping neer te zetten. Eerst eentje van 10 meter, maar die bleek niet toereikend, daarna een van 18 meter. Apetrots waren we dat we eindelijk een goed werkend internet hadden!

Maar ja, iedereen weet wat er in die 10 jaar is gebeurd. De ontwikkelingen waren razendsnel en niet  bij te benen. En met elke nieuwe ontwikkeling werd de vraag naar nog meer Mb of liever Gb groter. Het einde van het liedje was dat de verbinding van Vodafone ontoereikend was geworden en ons eigen campingnetwerk ook niet meer voldeed.

Na veel onderhandelen met Vodafone hebben we een nieuw contract kunnen afsluiten. Met de kennis van Ko hebben we het hele campingnetwerk zelf vernieuwd met outdoor access points (AP’s). De 2 AP’s op de beneden plekken hebben we tevens op palen gezet zodat ze beter over de caravans en campers zenden.

Poort

Ook de poort was aan renovatie toe.  Het schilderwerk liet te wensen over en 1 lampje bovenop was stuk. Wat bleek: deze lampjes waren ingemetseld en bijna niet te verwijderen! Het heeft Bert heel wat zweet gekost deze zomer om ze eruit te krijgen, zonder de poort helemaal af te breken ha, ha!

Inmiddels is hij aan 1 kant weer klaar. De voorkant en alle letters moeten nog bijgewerkt worden, dat zal binnenkort gebeuren. En dan kan hij weer heel wat jaartjes mee.

Wegwerkzaamheden

De asfaltweg naar de camping is weer aangepakt en bijgewerkt. Ko en Bert: van alle markten thuis en dus ook volleerde wegwerkers!

Eind mei

Een van onze gasten kwam met het idee om het campingseizoen met zijn allen af te sluiten. We werden verrast met een heerlijke paella! Het werd een gezellige avond. Het was een mooi afscheid van een mooi voorjaar na een fantastisch campingseizoen.

Estrela

Hebben we het over vernieuwen, dan hebben we het ook over Estrela, onze probleem asielhond die we vorig jaar oktober geadopteerd hebben.

Tot eind 2023 had ze clusters van steeds 9-10 epilepsie aanvallen. Daarna duurde het meestal een week of 4 voordat de volgende cluster kwam. We hebben nieuwe medicijnen geprobeerd, maar tot op dat moment nog geen succes. Eind december waren de aanvallen zo zwaar dat we ten einde raad waren.
Voor de zoveelste keer op internet gezocht naar oplossingen. Daar vonden we een studie van de universiteit van Gent waarin stond dat Kaliumbromide naast de medicijnen die ze al had, gegeven kon worden.

Daar zijn we half januari mee gestart. In diezelfde periode was ik (Thea) in NL. Estrela vond het altijd heel vervelend om in de ruimte tussen de 2 toiletgebouwen te slapen. Dat was de plek waar onze 2 vorige honden, Luca en Sebas, ook altijd sliepen. En met de epilepsieaanvallen die ze had, hadden we haar ´s nachts ook liever niet in de woonkamer omdat dat veel troep gaf bij een aanval. We zullen jullie de details besparen.
Maar Bert heeft in die periode ook besloten dat ze ´´’s nachts in de woonkamer mocht blijven.
Een lang verhaal kort: of het de kaliumbromide is geweest of het binnen mogen slapen, we weten het niet. Maar sinds die tijd heeft ze geen enkele aanval meer gehad!

In het voorjaar zijn we begonnen met het afbouwen van de fenobarbital en diazepam en de andere rotzooi die ze allemaal kreeg. Ze heeft nu alleen nog kaliumbromide voor de epilepsie.

Estrela was ook veel te dik en had daardoor de kniepezen in beide achterpoten gescheurd. Deze zouden geopereerd moeten worden, maar ze moest daarvoor eerst afvallen. We hebben haar op een uiterst streng dieet gezet, een klein hondje had er nauwelijks genoeg aan. Maar met veel groene bonen erbij om het hongergevoel te stillen is ze ruim 10 kilo kwijt geraakt! Ze begon daardoor ook veel beter te lopen en meer spierontwikkeling te krijgen. Een operatie bleek daardoor niet meer nodig. Ook haar buikhernia (ontstaan door sterilisatie) is onderzocht en hoefde niet geopereerd te worden.

Uiteindelijk na veel bloed, zweet en tranen zijn we daar waar we wezen moeten. We hebben nu een totaal andere hond. Ze is lief, aanhankelijk en niet meer zo afwezig en achterdochtig. Een gelukkige hond. Ze is gek op water en ligt het liefst languit daarin. We zijn bijzonder blij met haar en zij met ons!

Tenslotte

Wanneer we met 1 woord de tijd waarin we leven moeten omschrijven, dan is dat: onzekerheid.

Veel mensen vinden het moeilijk om met onzekerheid om te gaan en zoeken zekerheid bij mensen die het hardst van de toren blazen. “Follow me, I am the leader”. Hoe prettig en gemakkelijk is dat niet?

Deze “leiders” leven van de chaos die er op dit moment in de wereld is en waaraan ze zelf ook weer bijdragen. Waardoor de roep om de sterke man of vrouw alleen nog maar harder wordt.

Het wordt tijd om zelf te gaan graven in ons diepste binnenste om de dingen te vinden die er werkelijk toe doen. Om er maar eens een paar te noemen: liefde, geluk, mededogen en vriendschap. Er zijn er vast meer.

Dit zijn de gaven die we eigenlijk zouden moeten zoeken in onze leiders. Want deze gaven leiden naar een betere wereld waarin iedereen de goede dingen kan doen, waarin iedereen ongeacht afkomst, religie, overtuiging en plaats waar je toevallig woont of geboren bent, een plek krijgt met voldoende liefde en essentiële materiële zaken zoals eten en een dak boven je hoofd. Waarin we elkaar het licht in de ogen gunnen en niet alleen maar met eigenbelang bezig zijn.

Is dit nu zo moeilijk?

Wij wensen iedereen in 2025 een jaar waarin het geluk ondanks de onzekere tijd waarin we leven, gevonden wordt. Een jaar waarin we het geluk aan elkaar kunnen doorgeven door simpelweg de goede dingen te doen. Een jaar waarin onzekerheid ineens zekerheid wordt door te weten dat er in de wereld meer goede mensen zijn dan niet goede. Laten we in 2025 op zoek gaan naar die kracht en daarin ons geluk vinden. Gelukkig nieuwjaar!

Tot ziens in 2025, Bert en Thea