Herfst

Zoals elk jaar laat de herfst lang op zich wachten. Maar uiteindelijk worden ook hier de blaadjes geel en vallen af. De dagen kunnen nog bijzonder mooi zijn. Korte broeken weer! En andere dagen is de noordenwind snijdend koud en hangt er dikke bewolking. November heeft gelukkig ook regen gebracht. En nog mooier: het viel vooral ’s nachts!

Na de olijvenpluk komt de olijvensnoei en dit jaar was het giga veel! Maar ja, vorig jaar hadden we het overgeslagen, omdat we ook niet geplukt hadden. Dus dan zijn ze er wel weer aan toe. Alle kruinen zijn nu weer mooi open. Want het gezegde luidt: er moet een vogel tussendoor kunnen vliegen.

rigoreus!

De oplettende kijker kan zien dat de stam van de agave nog steeds niet is gevallen. Hij staat nog fier overeind, ook al lijkt hij steeds dunner te worden en staat hij inmiddels een beetje scheef. Het gekke is dat er ook allerlei kleinere agaves zijn gaan bloeien, er komen allerlei bloeivormen vanaf de grond omhoog. Die zijn geen lang leven beschoren en zakken al heel snel weer in elkaar. Maar die grote stam blijft een mooi gezicht! Misschien staat hij er nog wel in februari als de camping weer open gaat!

We genieten elke dag weer van de rust en het meestal mooie weer. Maar er blijft dus altijd werk aan de winkel. En zoals elk jaar moet er dus ook weer geschilderd worden. Dit jaar krijgt het pomphuis bij het zwembad een grote beurt. En ook de veranda krijgt weer een nieuw geel jasje. Samen met het nieuwe zwembadmeubilair (wat we nog moeten kopen) ziet alles er dan weer spic en span uit!

Veel groeten, Bert en Thea

Herfst

Na een lange zomer is ook hier de herfst nu echt aangebroken. Warme dagen wisselen af met koelere dagen en er valt zelfs zo nu en dan een buitje!

De natuur is langzaam aan het wakker worden uit haar zomerslaap en er ontstaat weer nieuw leven. De eerste bloemen komen alweer te voorschijn, zoals de “Cebola Albarão”. Als uit het niets komen de bloemknoppen uit de keiharde grond  in september, na de eerste buitjes, waarna er na korte tijd prachtige bloem-aren te voorschijn komen. Er is geen blad, dat komt in het voorjaar.

Antero, onze buurman, heeft tijdens de zomer ook niet stilgezeten: deze keer zijn het 2 windvaantjes. Of zou zijn broer Manuel er ook 1 gemaakt hebben? In ieder geval: de ene werkt prima, de andere werkt niet. Maar het blijven leuke dingetjes. Ze zijn volledig van planten gemaakt, ook de verbindingen.

 

Zoals jullie weten is de camping al 2 weken dicht en genieten wij nu van onze vrije tijd zonder grote verplichtingen. Kunnen wij ook eens de tochtjes maken die onze gasten doen. Erg leuk was dit tochtje overigens niet: een inspectie van het verbrande gebied in de Monchique. Daar worden we toch een beetje triest van.

Maar wat verheugend is, is dat de natuur een ontstellende veerkracht heeft. De eucalyptussen lopen al weer uit! Het is een vreemd gezicht dat er tussen al het zwart zover als je oog reikt, overal groene takjes uit te voorschijn komen:

Deze foto is genomen op de Picota, vlak voordat je weer op de weg Alferce naar Silves uitkomt. Ook dit komt door de eerste regens die in de herfst zijn begonnen. Nieuw leven dus, ook hier.

De “horta” van Antero en zijn broer is inmiddels weer leeg. De mais is geoogst, het loof naar de schapen gebracht. En de pompoenen zijn ingemaakt.

De “funcho” (wilde venkel) maakt volop zaad aan en ruikt heerlijk, vooral na een regenbui.

Het raadsel van deze “bolletjes” is echter nog steeds niet opgelost. Ze hebben een voorkeur voor eiken (Quercus). Wie het weet, laat het maar horen!

 

Nu, na al het “zongeweld” van het laatste half jaar, waren dit onze herfst tafereeltjes. De wisseling in de seizoenen is hier weliswaar niet spectaculair, maar wel echt aanwezig. Van geel naar groen en weer terug. Over een maandje is het hier overal groen, de eerste grassprieten komen al weer uit de dorre grond.

Tot ziens op Quinta de Odelouca, Bert & Thea