Vandaag, bij het uitlaten van Luca, wel 20 kiekendieven bij elkaar gezien aan de Odelouca.Helaas had ik geen fototoestel bij me, dus ik moet me behelpen met een kiekje van internet (laagwater.com).
Zouden ze zich nu al verzamelen voor de trek? De najaarstrek begint in Nederland in augustus-september, met uitloop tot in oktober. Maar dat lijkt me hier aan de vroege kant. Ze overwinteren hier in Zuid-Europa en Noord-Afrika.
Grappig is dat Sapeira bruine kiekendief betekent. Dus blijkbaar horen ze hier erg thuis! Als Portugezen er een gehucht naar noemen, moeten ze hier wel vaak zijn. Maar ik had er nog nooit zoveel bij elkaar gezien.
Ze leven bij moerasland en rietland. Er is weliswaar geen riet meer bij de Odelouca, maar het is er aardig moerassig op dit moment. Er wordt veel water onttrokken aan het stuwmeer en het zakt elke dag. Voor Luca geen probleem, die vindt het heerlijk om er elke dag in rond te banjeren!
Elke morgen als we naar buiten kijken denken we: wat hebben we een geluk gehad. Nergens ook maar een spoortje van de brand te zien. Alsof er niets gebeurd is. Het enige wat er ons nog aan herinnert is een vrijwel lege camping (4 plaatsen bezet, tegen normaal tussen de 20 en 25).
We willen iedereen die ons de afgelopen week een hart onder de riem heeft gestoken bedanken voor jullie medeleven. Het is fijn om te merken dat er ook op afstand een band bestaat.
Voor ons is het motto nu: ga door en kijk niet om. We genieten van het mooie weer en de lange avonden buiten. Het is alsof we nu zelf een beetje vakantie hebben. En dat is ook leuk!
Vanmorgen om 8h30 heeft de National Civil Protection Authority het sein “brand meester” gegeven. De brand is gecontroleerd, maar er blijven hotspots bestaan die weer kunnen uitbarsten.
De grootste zorg zit op dit moment nog steeds in het gebied tussen SB de Messines en São Marcos da Serra. Het gebied wordt vanuit de lucht permanent in de gaten gehouden en er wordt onmiddellijk ingegrepen als een hotspot weer oplaait.
We kunnen het ons bijna niet voorstellen. We kijken uit op een volledig groene omgeving. Sinds gisterochtend hebben we geen vuur en rook meer gezien, alleen vliegtuigen. Maar die zien we vandaag (bijna) ook niet meer. We halen inmiddels opgelucht adem. Er is 27.000ha de lucht ingegaan en er zijn geen doden gevallen, er zijn zo’n 45 gewonden waarvan 22 brandweerlieden. Hulde aan iedereen die zijn leven heeft gewaagd om ons te vrijwaren.
De camping is inmiddels zo goed als leeg. Gasten mijden de Algarve, ook nu alles onder controle is. Het is geen goede reclame en doet alle promotionele activiteiten van de laatste paar jaar weer teniet.
De vraag is of al die hectares eucalyptus (totaal in Portugal 4% van het bruto nationaal product) opweegt tegen het verlies aan toerisme. De balans kon, samen met de kosten die worden gemaakt om de brand te bestrijden en het aangedane menselijk leed, wel eens negatief uitslaan voor de eucalyptus bossen.
Nu nog wachten op een stevige discussie hierover. We hopen dat er iemand over durft te beginnen.
Na alle spannende dagen van de afgelopen week, dachten we het wel gehad te hebben. Maar door de sterke noordenwind zijn de brandhaarden weer opnieuw aangewakkerd.
Gistermiddag 8 augustus was de brand ineens aan de zuidkant van Quinta de Odelouca. En is het dus toch over het stuwmeer van de Odelouca getrokken. Deze buffer werkt dus niet altijd. Bert heeft in zijn eentje een spannende middag meegemaakt, want ik was met mijn kinderen aan de zuidkust.
Daar werden we door de zware rookwolken weer weg gejaagd.
Ook de weg van SB de Messines naar Silves is gistermiddag afgesloten.
Inmiddels is er scherpe kritiek op hoe de brand bestreden wordt. Er wordt te weinig actief bestreden en te veel afgewacht. En er worden geen inschattingen gemaakt waar de brand naar toe kan gaan. Dat er een sterke noordenwind zou komen was al dagen voorspeld.
Nu is het terrein en de sterke wind ook niet gemakkelijk, maar ze hadden in al deze dagen toch grote gebieden boomvrij kunnen maken om een enorme buffer naar het zuiden aan te leggen. Dit is niet gebeurd.
Gisteren is de brand eindelijk opgeschaald naar nationaal niveau. Hieronder zie je een kaartje van de Europese site Copernicus van de omvang van de brand. De oranje gebieden zijn min of meer onder controle, de rode gebieden niet.
De brand kan nog dagen door duren, maar zal naar verwachting steeds verder onder controle komen. Vannacht was de wind vrijwel afwezig, maar nu 10.h00 wakkert het weer aan. Dus vanmiddag zullen er op veel plaatsen weer brandhaarden aanwakkeren. Als ze die nu maar eens actief blussen i.p.v. er bij staan te kijken en ze uit te laten branden, zou het misschien onder controle kunnen komen.
Er worden wel blusvliegtuigen ingezet, maar het schijnt dat de brand zo heet is, dat het water al weer in de lucht verdampt.
We houden het hier voorlopig bij. Mochten er nog belangrijke gebeurtenissen komen dan houden we jullie op de hoogte.
We krijgen heel veel berichtjes van mensen over hoe het ons hier vergaat met de branden in de Monchique.
We hebben door de brand regelmatig te maken gehad met stroomstoringen en het internet was 1,5 dag uitgevallen.
De stroom wordt permanent in- en weer uitgeschakeld en omgeleid via gebieden die buiten de brand liggen. Maar eindelijk lijkt het hier wat rustiger te worden en kunnen we ook vertellen hoe het hier is.
Wat vorige week vrijdag begon als een forse brand aan de noordkant van Monchique, is langzaam uitgebreid naar de meer bewoonde delen.
Eerst naar Alferce en daarna langs de N267, de weg van São Marcos naar Monchique (naar het oosten).
Gisteren wakkerde de wind aan en kwam de brand in een nieuwe fase. Gelukkig voor ons is het noordenwind, dus de brand komt niet veel dichterbij.
Al leverde het vannacht wel spectaculaire plaatjes op. Ik heb een uur buiten gestaan om te zien hoe de brand zichzelf langzaam “op at”.
Vliegtuigen vlogen af en aan en eentje maakte ook nog een cirkeltje om de camping. Fijn om te merken dat zij weten dat wij hier zitten.
Vanmiddag, vroeg in de middag wakkerde de brand opnieuw aan. Ook nu weer volop zware blusvliegtuigen die overkomen, richting Stª Clara meer om water te tanken. De hele grote “canadians” halen het water ook uit de zee.
Inmiddels zitten Monchique en Caldas de Monchique in de bedreigde zone en is de brand uitgebreid richting Silves (naar het zuiden) en van Marmelete naar Aljezur (richting westen).
Er is al zo’n 17.000ha verbrand en het is nog steeds niet onder controle, ondanks de inzet van 1200 brandweermannen, meer dan 350 stuks rijdend materieel en 27 blusvliegtuigen.
Bert heeft vandaag aan het eind van de middag inspectie gehouden en mocht verrassend ver doorrijden naar de brand. Op die manier konden we ook berekenen dat de brand toch zeker 10km van ons verwijderd is. En gelukkig voor ons zit het Odelouca stuwmeer daar tussen (zie foto).
Op de foto hierboven zie je een van de zij-armen van het Odelouca stuwmeer, die dicht bij de N267 komt. op het kaartje hieronder zie je rechts onze camping en dezelfde zij-arm helemaal links, waar de foto is genomen. Vanuit de camping kijken wij daar recht naar toe.
Andere bewoners van het gebied waren minder fortuinlijk. Zij moesten evacueren, raakten gewond of raakten hun huis kwijt. Dan mogen wij alleen maar blij zijn.
Voorlopig is het ook nog niet klaar. De weersomstandigheden zijn niet gunstig voor de komende dagen. Op regen hoef je hier natuurlijk niet te rekenen, maar een beetje minder wind zou wel helpen. Helaas zit dat er voorlopig nog niet in. Pas vrijdag en zaterdag neemt de wind wat af. Dus we moeten nog even blijven duimen dat alles goed blijft gaan.