camping algarve – Pagina 3 – blog.quintaodelouca

Herfst

Zoals elk jaar laat de herfst lang op zich wachten. Maar uiteindelijk worden ook hier de blaadjes geel en vallen af. De dagen kunnen nog bijzonder mooi zijn. Korte broeken weer! En andere dagen is de noordenwind snijdend koud en hangt er dikke bewolking. November heeft gelukkig ook regen gebracht. En nog mooier: het viel vooral ’s nachts!

Na de olijvenpluk komt de olijvensnoei en dit jaar was het giga veel! Maar ja, vorig jaar hadden we het overgeslagen, omdat we ook niet geplukt hadden. Dus dan zijn ze er wel weer aan toe. Alle kruinen zijn nu weer mooi open. Want het gezegde luidt: er moet een vogel tussendoor kunnen vliegen.

De oplettende kijker kan zien dat de stam van de agave nog steeds niet is gevallen. Hij staat nog fier overeind, ook al lijkt hij steeds dunner te worden en staat hij inmiddels een beetje scheef. Het gekke is dat er ook allerlei kleinere agaves zijn gaan bloeien, er komen allerlei bloeivormen vanaf de grond omhoog. Die zijn geen lang leven beschoren en zakken al heel snel weer in elkaar. Maar die grote stam blijft een mooi gezicht! Misschien staat hij er nog wel in februari als de camping weer open gaat!

We genieten elke dag weer van de rust en het meestal mooie weer. Maar er blijft dus altijd werk aan de winkel. En zoals elk jaar moet er dus ook weer geschilderd worden. Dit jaar krijgt het pomphuis bij het zwembad een grote beurt. En ook de veranda krijgt weer een nieuw geel jasje. Samen met het nieuwe zwembadmeubilair (wat we nog moeten kopen) ziet alles er dan weer spic en span uit!

Veel groeten, Bert en Thea

Olijvenpluk is begonnen!

Het leek er ook dit jaar weer niet van te komen: olijven oogsten. De oogsten van 2017 en 2018 waren mislukt door regen op de verkeerde tijd en de droogte daarna. 2019 liet geen ander beeld zien: een enorme droogte. Er is dit jaar nog maar nauwelijks regen gevallen. Om precies te zijn: 239mm. In de zomer was er nog maar weinig aan de bomen te vinden. En wat er was verdroogde en viel op de grond. De verwachting voor dit jaar was dus nihil. Voor het derde achtereenvolgende jaar geen olijven.

Tot begin oktober. Ineens werden de overgebleven olijven donkerder en donkerder. Ze werden zichtbaar aan de bomen. En ook al valt de kwaliteit tegen (veel zijn er niet groter dan een dikke erwt), blijkt er toch nog wat te oogsten. Hoeveel het is zullen we aan het einde van de pluk nog wel even melden.

En zowaar werden we om vier uur ’s middags gestoord door een buitje van 3mm. Hoera! Tijd voor een biertje!

Operatie Zwembad

Al een paar weken keken we tegen een groot gat aan in het afsluitdeksel van de bodem-put van het zwembad. Geen gezicht concludeerden we. Dus Bert koopt een nieuw afsluitdeksel, voor een habbekrats (€11,00). Maar ja, dan komt het probleem: hoe krijgen we de oude eraf en de nieuwe er weer op?

Daar hebben we een tijdje op zitten broeden.

Punt is, hoe blijf je op de bodem? Oplossing: verzwaren! Het moet dus iemand zijn die lang genoeg is om ook in 1.80m water te kunnen staan, want als je te kort bent en niet kunt staan, kom je misschien niet meer boven. Gelukkig is Bert lang genoeg.

Gisteren is Bert begonnen met het werk, maar hij kon onder water de schroeven niet vinden, want hij zag te weinig. Vandaag dus weer opnieuw begonnen en nu met duikbril. Na enkele duikpogingen was de 1e schroef los. Maar de 2e wilde maar niet lukken. Steeds opnieuw weer naar beneden met weer een andere schroevendraaier. Gelukkig kreeg Bert hulp van 2 gasten.

Pablo krijgt na diverse pogingen ook eindelijk de 2e schroef los.

Vervolgens komt ook Hector helpen. Maar eerst moet hij ook weer verzwaard worden.

Nu kan het nieuwe deksel geplaatst worden.

De brokstukken die zijn overgebleven van het oude deksel.

Na 8 jaar definitief “op” kunnen we wel zeggen. Blij dat het er weer op zit! En nu weer lekker zwemmen.

Agave nu echt in bloei

We hadden het nog niet zo snel verwacht, maar sinds gisteren staat de agave echt in bloei! Met een 300mm lens kunnen we de onderste bloem nog net in beeld krijgen.

Het bovenste topje heeft zich nu ook ontplooid. Bert schat hem inmiddels wel op 8 meter!

De camping is nog extreem rustig (we staan in de startblokken voor de verwachte drukte) en de temperatuur heel aangenaam rond de 30 graden met een koele noordenwind. Het lijkt erop dat het geen super warme zomer wordt dit jaar. Dus dat is genieten.

We hebben nog plaats in Casa do Rafael vanaf 20 augustus. Dus wie nog een heerlijke nazomer mee wil maken in de Algarve, dan is dit de kans. Stuur ons een e-mailtje en het is geregeld!

Groetjes uit een zonnige Algarve, Bert & Thea

Running Cook

26 maart was het zover. Na een week van druk overleg en voorbereiding mochten alle koks aan de slag om een superdiner te serveren. Elke deelnemer bracht een eigen recept in in de categorieën voorgerecht, hoofdgerecht of nagerecht. Smullen maar!

Intussen wordt er druk gesmikkeld

En nu zijn de hoofdgerechten aan de beurt!

Last but not least de toegerechten!

En bij de koffie het “mandje van Bert”.

En toen was het 18.00h. Een hele middag hadden alle koks heen en weer gerend om alle heerlijke gerechten op tijd op tafel te krijgen.

Daarna begon het grote opruimen…… iedereen zijn eigen spullen meenemen! Allemaal bedankt voor de inzet van deze geslaagde middag!

Fantastisch weer

De ene na de andere mooie dag rijgt zich aan elkaar. Vandaag was het 26 graden. Reden genoeg om van het zwembad gebruik te maken.

De watertemperatuur was 18 graden. Warm genoeg als je een beetje dóórzwemt. En daarna weer lekker opwarmen in de zon.

Ook Luca genoot vandaag met volle teugen, hier tussen de kleine wilde irisjes.

De kievitsbloem bloeit op de berg en ook de harlekijnorchis is er al.

Hieronder zie je de Vroege Sterhyacint (Scilla bifolia) die kleine blauwe plukjes in het landschap vormen. Het zijn bolletjes die hier van oorsprong voorkomen. Ze zijn erg schattig om te zien, maar moeten wel het gewroet van de wilde zwijnen overleven, die de bolletjes maar al te graag lusten. Dat geldt overigens ook voor de kievitsbloem, ook die wordt vaak uitgegraven door de zwijnen. En als je bedenkt dat die pas na 8 jaar bloeien, dan mag je blij zijn als je er een tegenkomt.

Al met al is het voorjaar dit jaar erg vroeg begonnen. De vogels zijn erg druk met het maken van nesten. De koekoek is al gesignaleerd en de puttertjes waren dit jaar half februari al volop aan het kwetteren.

We zijn benieuwd of dit ook een vroege zomer in gaat luiden. We zullen het afwachten en houden jullie op de hoogte!

Voor wie zin heeft om ook lekker in die zon te zitten: er zijn nog vrije periodes om Casa do Rafael te huren, zie: http://www.quintaodelouca.com/accomcdrNL.html#overzicht1

Groetjes van ons uit die superzonnige Algarve. Bert & Thea

Herfst

Na een lange zomer is ook hier de herfst nu echt aangebroken. Warme dagen wisselen af met koelere dagen en er valt zelfs zo nu en dan een buitje!

De natuur is langzaam aan het wakker worden uit haar zomerslaap en er ontstaat weer nieuw leven. De eerste bloemen komen alweer te voorschijn, zoals de “Cebola Albarão”. Als uit het niets komen de bloemknoppen uit de keiharde grond in september, na de eerste buitjes, waarna er na korte tijd prachtige bloem-aren te voorschijn komen. Er is geen blad, dat komt in het voorjaar.

Antero, onze buurman, heeft tijdens de zomer ook niet stilgezeten: deze keer zijn het 2 windvaantjes. Of zou zijn broer Manuel er ook 1 gemaakt hebben? In ieder geval: de ene werkt prima, de andere werkt niet. Maar het blijven leuke dingetjes. Ze zijn volledig van planten gemaakt, ook de verbindingen.

Zoals jullie weten is de camping al 2 weken dicht en genieten wij nu van onze vrije tijd zonder grote verplichtingen. Kunnen wij ook eens de tochtjes maken die onze gasten doen. Erg leuk was dit tochtje overigens niet: een inspectie van het verbrande gebied in de Monchique. Daar worden we toch een beetje triest van.

Maar wat verheugend is, is dat de natuur een ontstellende veerkracht heeft. De eucalyptussen lopen al weer uit! Het is een vreemd gezicht dat er tussen al het zwart zover als je oog reikt, overal groene takjes uit te voorschijn komen:

Deze foto is genomen op de Picota, vlak voordat je weer op de weg Alferce naar Silves uitkomt. Ook dit komt door de eerste regens die in de herfst zijn begonnen. Nieuw leven dus, ook hier.

De “horta” van Antero en zijn broer is inmiddels weer leeg. De mais is geoogst, het loof naar de schapen gebracht. En de pompoenen zijn ingemaakt.

De “funcho” (wilde venkel) maakt volop zaad aan en ruikt heerlijk, vooral na een regenbui.

Het raadsel van deze “bolletjes” is echter nog steeds niet opgelost. Ze hebben een voorkeur voor eiken (Quercus). Wie het weet, laat het maar horen!

Nu, na al het “zongeweld” van het laatste half jaar, waren dit onze herfst tafereeltjes. De wisseling in de seizoenen is hier weliswaar niet spectaculair, maar wel echt aanwezig. Van geel naar groen en weer terug. Over een maandje is het hier overal groen, de eerste grassprieten komen al weer uit de dorre grond.

Tot ziens op Quinta de Odelouca, Bert & Thea

Alles OK hier

Onze camping is nog nooit zo rustig geweest

13 augustus 2018

Elke morgen als we naar buiten kijken denken we: wat hebben we een geluk gehad. Nergens ook maar een spoortje van de brand te zien. Alsof er niets gebeurd is. Het enige wat er ons nog aan herinnert is een vrijwel lege camping (4 plaatsen bezet, tegen normaal tussen de 20 en 25).

We willen iedereen die ons de afgelopen week een hart onder de riem heeft gestoken bedanken voor jullie medeleven. Het is fijn om te merken dat er ook op afstand een band bestaat.

Voor ons is het motto nu: ga door en kijk niet om. We genieten van het mooie weer en de lange avonden buiten. Het is alsof we nu zelf een beetje vakantie hebben. En dat is ook leuk!

Groetjes en tot ziens Bert & Thea

Incêndio Monchique UPDATE 2

Vrijdag 10 augustus 2018

Vanmorgen om 8h30 heeft de National Civil Protection Authority het sein “brand meester” gegeven. De brand is gecontroleerd, maar er blijven hotspots bestaan die weer kunnen uitbarsten.

De grootste zorg zit op dit moment nog steeds in het gebied tussen SB de Messines en São Marcos da Serra. Het gebied wordt vanuit de lucht permanent in de gaten gehouden en er wordt onmiddellijk ingegrepen als een hotspot weer oplaait.

We kunnen het ons bijna niet voorstellen. We kijken uit op een volledig groene omgeving. Sinds gisterochtend hebben we geen vuur en rook meer gezien, alleen vliegtuigen. Maar die zien we vandaag (bijna) ook niet meer. We halen inmiddels opgelucht adem. Er is 27.000ha de lucht ingegaan en er zijn geen doden gevallen, er zijn zo’n 45 gewonden waarvan 22 brandweerlieden. Hulde aan iedereen die zijn leven heeft gewaagd om ons te vrijwaren.

De camping is inmiddels zo goed als leeg. Gasten mijden de Algarve, ook nu alles onder controle is. Het is geen goede reclame en doet alle promotionele activiteiten van de laatste paar jaar weer teniet.

De vraag is of al die hectares eucalyptus (totaal in Portugal 4% van het bruto nationaal product) opweegt tegen het verlies aan toerisme. De balans kon, samen met de kosten die worden gemaakt om de brand te bestrijden en het aangedane menselijk leed, wel eens negatief uitslaan voor de eucalyptus bossen.

Nu nog wachten op een stevige discussie hierover. We hopen dat er iemand over durft te beginnen.

Hieronder wat foto’s van onze vredige camping.

Uitzicht naar het zuiden op camping Quinta de Odelouca

Uitzicht naar het westen op Camping Quinta de Odelouca

Incêndio Monchique UPDATE

Na alle spannende dagen van de afgelopen week, dachten we het wel gehad te hebben. Maar door de sterke noordenwind zijn de brandhaarden weer opnieuw aangewakkerd.

Gistermiddag 8 augustus was de brand ineens aan de zuidkant van Quinta de Odelouca. En is het dus toch over het stuwmeer van de Odelouca getrokken. Deze buffer werkt dus niet altijd. Bert heeft in zijn eentje een spannende middag meegemaakt, want ik was met mijn kinderen aan de zuidkust.

Bert is op een hoger punt gaan staan om beter zicht te hebben op de afstand van de brand.

Daar werden we door de zware rookwolken weer weg gejaagd.

Brand in Monchique ter hoogte van Tunes op de IC1

Ook de weg van SB de Messines naar Silves is gistermiddag afgesloten.

Wegafsluitingen i.v.m. de brand in Monchique

Inmiddels is er scherpe kritiek op hoe de brand bestreden wordt. Er wordt te weinig actief bestreden en te veel afgewacht. En er worden geen inschattingen gemaakt waar de brand naar toe kan gaan. Dat er een sterke noordenwind zou komen was al dagen voorspeld.

Nu is het terrein en de sterke wind ook niet gemakkelijk, maar ze hadden in al deze dagen toch grote gebieden boomvrij kunnen maken om een enorme buffer naar het zuiden aan te leggen. Dit is niet gebeurd.

Gisteren is de brand eindelijk opgeschaald naar nationaal niveau. Hieronder zie je een kaartje van de Europese site Copernicus van de omvang van de brand. De oranje gebieden zijn min of meer onder controle, de rode gebieden niet.

Overzicht van brand in Monchique op 9 augustus 2018

De brand kan nog dagen door duren, maar zal naar verwachting steeds verder onder controle komen. Vannacht was de wind vrijwel afwezig, maar nu 10.h00 wakkert het weer aan. Dus vanmiddag zullen er op veel plaatsen weer brandhaarden aanwakkeren. Als ze die nu maar eens actief blussen i.p.v. er bij staan te kijken en ze uit te laten branden, zou het misschien onder controle kunnen komen.

Er worden wel blusvliegtuigen ingezet, maar het schijnt dat de brand zo heet is, dat het water al weer in de lucht verdampt.

Vliegtuigen houden de brand in de gaten

De brand aan het einde van de middag van 8 augustus

We houden het hier voorlopig bij. Mochten er nog belangrijke gebeurtenissen komen dan houden we jullie op de hoogte.

Groeten van Bert & Thea