Al een paar weken keken we tegen een groot gat aan in het afsluitdeksel van de bodem-put van het zwembad. Geen gezicht concludeerden we. Dus Bert koopt een nieuw afsluitdeksel, voor een habbekrats (€11,00). Maar ja, dan komt het probleem: hoe krijgen we de oude eraf en de nieuwe er weer op?
Daar hebben we een tijdje op zitten broeden.
Punt is, hoe blijf je op de bodem? Oplossing: verzwaren! Het moet dus iemand zijn die lang genoeg is om ook in 1.80m water te kunnen staan, want als je te kort bent en niet kunt staan, kom je misschien niet meer boven. Gelukkig is Bert lang genoeg.
Gisteren is Bert begonnen met het werk, maar hij kon onder water de schroeven niet vinden, want hij zag te weinig. Vandaag dus weer opnieuw begonnen en nu met duikbril. Na enkele duikpogingen was de 1e schroef los. Maar de 2e wilde maar niet lukken. Steeds opnieuw weer naar beneden met weer een andere schroevendraaier. Gelukkig kreeg Bert hulp van 2 gasten.
Pablo krijgt na diverse pogingen ook eindelijk de 2e schroef los.
De bodemput zonder deksel
Vervolgens komt ook Hector helpen. Maar eerst moet hij ook weer verzwaard worden.
Nu kan het nieuwe deksel geplaatst worden.
De brokstukken die zijn overgebleven van het oude deksel.
Na 8 jaar definitief “op” kunnen we wel zeggen. Blij dat het er weer op zit! En nu weer lekker zwemmen.
We hadden het nog niet zo snel verwacht, maar sinds gisteren staat de agave echt in bloei! Met een 300mm lens kunnen we de onderste bloem nog net in beeld krijgen.
Het bovenste topje heeft zich nu ook ontplooid. Bert schat hem inmiddels wel op 8 meter!
De camping is nog extreem rustig (we staan in de startblokken voor de verwachte drukte) en de temperatuur heel aangenaam rond de 30 graden met een koele noordenwind. Het lijkt erop dat het geen super warme zomer wordt dit jaar. Dus dat is genieten.
We hebben nog plaats in Casa do Rafael vanaf 20 augustus. Dus wie nog een heerlijke nazomer mee wil maken in de Algarve, dan is dit de kans. Stuur ons een e-mailtje en het is geregeld!
26 maart was het zover. Na een week van druk overleg en voorbereiding mochten alle koks aan de slag om een superdiner te serveren. Elke deelnemer bracht een eigen recept in in de categorieën voorgerecht, hoofdgerecht of nagerecht. Smullen maar!
Intussen wordt er druk gesmikkeld
En nu zijn de hoofdgerechten aan de beurt!
Last but not least de toegerechten!
En bij de koffie het “mandje van Bert”.
En toen was het 18.00h. Een hele middag hadden alle koks heen en weer gerend om alle heerlijke gerechten op tijd op tafel te krijgen.
Daarna begon het grote opruimen…… iedereen zijn eigen spullen meenemen! Allemaal bedankt voor de inzet van deze geslaagde middag!
De ene na de andere mooie dag rijgt zich aan elkaar. Vandaag was het 26 graden. Reden genoeg om van het zwembad gebruik te maken.
De watertemperatuur was 18 graden. Warm genoeg als je een beetje dóórzwemt. En daarna weer lekker opwarmen in de zon.
Ook Luca genoot vandaag met volle teugen, hier tussen de kleine wilde irisjes.
De kievitsbloem bloeit op de berg en ook de harlekijnorchis is er al.
kievitsbloem ( Fritillaria melegris )
harlekijnorchis ( Orchis morio )
Hieronder zie je de Vroege Sterhyacint (Scilla bifolia) die kleine blauwe plukjes in het landschap vormen. Het zijn bolletjes die hier van oorsprong voorkomen. Ze zijn erg schattig om te zien, maar moeten wel het gewroet van de wilde zwijnen overleven, die de bolletjes maar al te graag lusten. Dat geldt overigens ook voor de kievitsbloem, ook die wordt vaak uitgegraven door de zwijnen. En als je bedenkt dat die pas na 8 jaar bloeien, dan mag je blij zijn als je er een tegenkomt.
Vroege Sterhyacint (Scilla bifolia)
Al met al is het voorjaar dit jaar erg vroeg begonnen. De vogels zijn erg druk met het maken van nesten. De koekoek is al gesignaleerd en de puttertjes waren dit jaar half februari al volop aan het kwetteren.
We zijn benieuwd of dit ook een vroege zomer in gaat luiden. We zullen het afwachten en houden jullie op de hoogte!
Na een lange zomer is ook hier de herfst nu echt aangebroken. Warme dagen wisselen af met koelere dagen en er valt zelfs zo nu en dan een buitje!
De natuur is langzaam aan het wakker worden uit haar zomerslaap en er ontstaat weer nieuw leven. De eerste bloemen komen alweer te voorschijn, zoals de “Cebola Albarão”. Als uit het niets komen de bloemknoppen uit de keiharde grond in september, na de eerste buitjes, waarna er na korte tijd prachtige bloem-aren te voorschijn komen. Er is geen blad, dat komt in het voorjaar.
Antero, onze buurman, heeft tijdens de zomer ook niet stilgezeten: deze keer zijn het 2 windvaantjes. Of zou zijn broer Manuel er ook 1 gemaakt hebben? In ieder geval: de ene werkt prima, de andere werkt niet. Maar het blijven leuke dingetjes. Ze zijn volledig van planten gemaakt, ook de verbindingen.
Zoals jullie weten is de camping al 2 weken dicht en genieten wij nu van onze vrije tijd zonder grote verplichtingen. Kunnen wij ook eens de tochtjes maken die onze gasten doen. Erg leuk was dit tochtje overigens niet: een inspectie van het verbrande gebied in de Monchique. Daar worden we toch een beetje triest van.
Maar wat verheugend is, is dat de natuur een ontstellende veerkracht heeft. De eucalyptussen lopen al weer uit! Het is een vreemd gezicht dat er tussen al het zwart zover als je oog reikt, overal groene takjes uit te voorschijn komen:
Deze foto is genomen op de Picota, vlak voordat je weer op de weg Alferce naar Silves uitkomt. Ook dit komt door de eerste regens die in de herfst zijn begonnen. Nieuw leven dus, ook hier.
De “horta” van Antero en zijn broer is inmiddels weer leeg. De mais is geoogst, het loof naar de schapen gebracht. En de pompoenen zijn ingemaakt.
De “funcho” (wilde venkel) maakt volop zaad aan en ruikt heerlijk, vooral na een regenbui.
Het raadsel van deze “bolletjes” is echter nog steeds niet opgelost. Ze hebben een voorkeur voor eiken (Quercus). Wie het weet, laat het maar horen!
Nu, na al het “zongeweld” van het laatste half jaar, waren dit onze herfst tafereeltjes. De wisseling in de seizoenen is hier weliswaar niet spectaculair, maar wel echt aanwezig. Van geel naar groen en weer terug. Over een maandje is het hier overal groen, de eerste grassprieten komen al weer uit de dorre grond.
Elke morgen als we naar buiten kijken denken we: wat hebben we een geluk gehad. Nergens ook maar een spoortje van de brand te zien. Alsof er niets gebeurd is. Het enige wat er ons nog aan herinnert is een vrijwel lege camping (4 plaatsen bezet, tegen normaal tussen de 20 en 25).
We willen iedereen die ons de afgelopen week een hart onder de riem heeft gestoken bedanken voor jullie medeleven. Het is fijn om te merken dat er ook op afstand een band bestaat.
Voor ons is het motto nu: ga door en kijk niet om. We genieten van het mooie weer en de lange avonden buiten. Het is alsof we nu zelf een beetje vakantie hebben. En dat is ook leuk!
Vanmorgen om 8h30 heeft de National Civil Protection Authority het sein “brand meester” gegeven. De brand is gecontroleerd, maar er blijven hotspots bestaan die weer kunnen uitbarsten.
De grootste zorg zit op dit moment nog steeds in het gebied tussen SB de Messines en São Marcos da Serra. Het gebied wordt vanuit de lucht permanent in de gaten gehouden en er wordt onmiddellijk ingegrepen als een hotspot weer oplaait.
We kunnen het ons bijna niet voorstellen. We kijken uit op een volledig groene omgeving. Sinds gisterochtend hebben we geen vuur en rook meer gezien, alleen vliegtuigen. Maar die zien we vandaag (bijna) ook niet meer. We halen inmiddels opgelucht adem. Er is 27.000ha de lucht ingegaan en er zijn geen doden gevallen, er zijn zo’n 45 gewonden waarvan 22 brandweerlieden. Hulde aan iedereen die zijn leven heeft gewaagd om ons te vrijwaren.
De camping is inmiddels zo goed als leeg. Gasten mijden de Algarve, ook nu alles onder controle is. Het is geen goede reclame en doet alle promotionele activiteiten van de laatste paar jaar weer teniet.
De vraag is of al die hectares eucalyptus (totaal in Portugal 4% van het bruto nationaal product) opweegt tegen het verlies aan toerisme. De balans kon, samen met de kosten die worden gemaakt om de brand te bestrijden en het aangedane menselijk leed, wel eens negatief uitslaan voor de eucalyptus bossen.
Nu nog wachten op een stevige discussie hierover. We hopen dat er iemand over durft te beginnen.
Hieronder wat foto’s van onze vredige camping.
Uitzicht naar het zuiden op camping Quinta de Odelouca
Uitzicht naar het westen op Camping Quinta de Odelouca
Na alle spannende dagen van de afgelopen week, dachten we het wel gehad te hebben. Maar door de sterke noordenwind zijn de brandhaarden weer opnieuw aangewakkerd.
Gistermiddag 8 augustus was de brand ineens aan de zuidkant van Quinta de Odelouca. En is het dus toch over het stuwmeer van de Odelouca getrokken. Deze buffer werkt dus niet altijd. Bert heeft in zijn eentje een spannende middag meegemaakt, want ik was met mijn kinderen aan de zuidkust.
Bert is op een hoger punt gaan staan om beter zicht te hebben op de afstand van de brand.
Daar werden we door de zware rookwolken weer weg gejaagd.
Brand in Monchique ter hoogte van Tunes op de IC1
Ook de weg van SB de Messines naar Silves is gistermiddag afgesloten.
Wegafsluitingen i.v.m. de brand in Monchique
Inmiddels is er scherpe kritiek op hoe de brand bestreden wordt. Er wordt te weinig actief bestreden en te veel afgewacht. En er worden geen inschattingen gemaakt waar de brand naar toe kan gaan. Dat er een sterke noordenwind zou komen was al dagen voorspeld.
Nu is het terrein en de sterke wind ook niet gemakkelijk, maar ze hadden in al deze dagen toch grote gebieden boomvrij kunnen maken om een enorme buffer naar het zuiden aan te leggen. Dit is niet gebeurd.
Gisteren is de brand eindelijk opgeschaald naar nationaal niveau. Hieronder zie je een kaartje van de Europese site Copernicus van de omvang van de brand. De oranje gebieden zijn min of meer onder controle, de rode gebieden niet.
Overzicht van brand in Monchique op 9 augustus 2018
De brand kan nog dagen door duren, maar zal naar verwachting steeds verder onder controle komen. Vannacht was de wind vrijwel afwezig, maar nu 10.h00 wakkert het weer aan. Dus vanmiddag zullen er op veel plaatsen weer brandhaarden aanwakkeren. Als ze die nu maar eens actief blussen i.p.v. er bij staan te kijken en ze uit te laten branden, zou het misschien onder controle kunnen komen.
Er worden wel blusvliegtuigen ingezet, maar het schijnt dat de brand zo heet is, dat het water al weer in de lucht verdampt.
Vliegtuigen houden de brand in de gaten
De brand aan het einde van de middag van 8 augustus
We houden het hier voorlopig bij. Mochten er nog belangrijke gebeurtenissen komen dan houden we jullie op de hoogte.
De brand aan het einde van de middag 7 augustus 2018
We krijgen heel veel berichtjes van mensen over hoe het ons hier vergaat met de branden in de Monchique.
We hebben door de brand regelmatig te maken gehad met stroomstoringen en het internet was 1,5 dag uitgevallen.
De stroom wordt permanent in- en weer uitgeschakeld en omgeleid via gebieden die buiten de brand liggen. Maar eindelijk lijkt het hier wat rustiger te worden en kunnen we ook vertellen hoe het hier is.
Wat vorige week vrijdag begon als een forse brand aan de noordkant van Monchique, is langzaam uitgebreid naar de meer bewoonde delen.
Eerst naar Alferce en daarna langs de N267, de weg van São Marcos naar Monchique (naar het oosten).
Gisteren wakkerde de wind aan en kwam de brand in een nieuwe fase. Gelukkig voor ons is het noordenwind, dus de brand komt niet veel dichterbij.
Al leverde het vannacht wel spectaculaire plaatjes op. Ik heb een uur buiten gestaan om te zien hoe de brand zichzelf langzaam “op at”.
De brand in de nacht van 6 naar 7 augustus 2018. linksonder zie je de lichtjes van Sapeira (1km), iedereen welbekend die ooit op onze camping heeft gekampeerd.
Vliegtuigen vlogen af en aan en eentje maakte ook nog een cirkeltje om de camping. Fijn om te merken dat zij weten dat wij hier zitten.
Vanmiddag, vroeg in de middag wakkerde de brand opnieuw aan. Ook nu weer volop zware blusvliegtuigen die overkomen, richting Stª Clara meer om water te tanken. De hele grote “canadians” halen het water ook uit de zee.
Inmiddels zitten Monchique en Caldas de Monchique in de bedreigde zone en is de brand uitgebreid richting Silves (naar het zuiden) en van Marmelete naar Aljezur (richting westen).
Er is al zo’n 17.000ha verbrand en het is nog steeds niet onder controle, ondanks de inzet van 1200 brandweermannen, meer dan 350 stuks rijdend materieel en 27 blusvliegtuigen.
Bert heeft vandaag aan het eind van de middag inspectie gehouden en mocht verrassend ver doorrijden naar de brand. Op die manier konden we ook berekenen dat de brand toch zeker 10km van ons verwijderd is. En gelukkig voor ons zit het Odelouca stuwmeer daar tussen (zie foto).
De zij-arm van het Odelouca stuwmeer geeft een enorme weerkaatsing van het licht. Eind van de middag 7 augustus 2018.
Op de foto hierboven zie je een van de zij-armen van het Odelouca stuwmeer, die dicht bij de N267 komt. op het kaartje hieronder zie je rechts onze camping en dezelfde zij-arm helemaal links, waar de foto is genomen. Vanuit de camping kijken wij daar recht naar toe.
Andere bewoners van het gebied waren minder fortuinlijk. Zij moesten evacueren, raakten gewond of raakten hun huis kwijt. Dan mogen wij alleen maar blij zijn.
Voorlopig is het ook nog niet klaar. De weersomstandigheden zijn niet gunstig voor de komende dagen. Op regen hoef je hier natuurlijk niet te rekenen, maar een beetje minder wind zou wel helpen. Helaas zit dat er voorlopig nog niet in. Pas vrijdag en zaterdag neemt de wind wat af. Dus we moeten nog even blijven duimen dat alles goed blijft gaan.
Inmiddels is hier, na lang wachten, toch echt de zomer aangebroken!
De te koude periode is echt afgesloten. Alhoewel we de laatste maand nauwelijks regen hebben gehad (dit in tegenstelling tot andere delen in Portugal), bleef het veel te fris voor de tijd van het jaar. Maar zoals gezegd: het is nu echt heerlijk buiten en de camping is lekker druk en regelmatig bijna vol.
Het zwembad wordt druk gebruikt, de watertemperatuur is 24 graden en iedereen geniet van de heerlijke zon of in de schaduw onder de veranda.
De avonden zijn gezellig buiten en onder een prachtige sterrenhemel. wijntje erbij of een biertje……
De opmaat naar de vakantiemaanden juli en augustus! We genieten er nog even van nu het nog kan.
De meeste boekingen zijn gedaan, maar Casa do Rafael, het vakantiehuis naast onze camping, heeft nog enkele periodes vrij:
6 september – 1 oktober
14 oktober – 30 oktober
Dus voor iedereen die nog zin heeft in prachtige vakantie stuur ons een mailtje: info@quintaodelouca.com, en wij zorgen dat alles rond komt.
Foto 1: Het deels overdekte terras bij Casa do Rafael
Foto 2: Casa do Rafael met rechts het deels overdekte terras
