De 1e diehards van het jaar zijn weer gesignaleerd. Buitentemperatuur 29,7 (!) graden, watertemperatuur 18 graden.
1e zwemmers
Auteur: quintaodelouca
Running Cook versie 2020
Ook dit jaar is er weer een Running Cook georganiseerd. Dank zij Jos verliep de middag weer vlekkeloos. Iedereen had zijn uiterste best gedaan op de overheerlijke gerechten. En daarbij werkte het heerlijke zonnige weer ook heel erg mee!
Kortom: een heerlijke zonnige en gezellige middag, die dankzij alle deelnemers weer een daverend succes was! Hieronder een foto-impressie.
De eerste 3 gangen zijn geweest.
Hieronder volgt een impressie van alle hoofdgerechten.
Dankzij de inzet van iedereen was het zeer geslaagd. De nazit was nog lekker lang, vanwege het prachtige weer. Dus zijn de plannen voor volgend jaar al weer bijna gemaakt.
En je kunt natuurlijk ook nog even andere dingen doen.
Ze willen maar niet stilzitten!
Tentoonstelling (vervolg)
Het was spannend om voor de eerste keer mijn schilderwerken en tekeningen openbaar te maken. Het was ook een echte try out en voor een klein publiek.
Maar de expositie was een groot succes! Heel veel mensen hebben de moeite genomen om te komen en er zijn zelfs 5 werken verkocht. Het was boven verwachting. Al met al een zeer geslaagde middag en zeker de moeite waard om nog eens herhaald te worden.
Hieronder vinden jullie een kleine foto-impressie van deze zonnige middag.
Ik moet jullie ook nog bedanken voor alle leuke reacties die jullie op de uitnodiging voor de expositie hebben geschreven. Veel van jullie vroegen om vergrotingen van de schilderijen.
Welnu, binnenkort ga ik online met een eigen website. Dan kunnen jullie de schilderijen en tekeningen beter bekijken. Zo gauw deze website in de lucht is krijgen jullie via deze camping blog een bericht!
Nogmaals bedankt voor alle positieve reacties die ik de afgelopen dagen heb gekregen. Het is zeker een stimulans om op de ingeslagen weg door te gaan. Veel groeten uit onze zonnige Algarve, Thea.
Tentoonstelling
Vandaag zijn de schilderijen van Thea voor het publiek te zien.
| Without words Art is all about feeling. It is the painters ultimate expression. A brushstroke is a word. Many brushstrokes are a story. This is my story. I am a self-taught painter and developed my painterly story in the last 2 years. Before that time, I never painted although I had some creative expressions in young adulthood. The process is an investigation into what moves me. An investigation that will never end, because of “panta rhei”: everything is moving, everything is always evolving. I am always evolving. And every research for a painting becomes part of myself and invites for new research. A never ending story. My paintings are between figuration and abstraction. From the observable world I make my own translation into a drawing or painting. Sometimes this is a fairly realistic image, but it can also be an abstraction or a combination of both. |
I hope you will enjoy my first exhibition Thea Booijink
Location: Campsite Quinta de Odelouca
Vale Grande de Baixo, Porto da Figueira
São Marcos da Serra
N 37°20’22.29” W 8°22’20.18”
1 februari gaan we weer open
Wat zijn deze 4 maanden weer snel voorbij gegaan! Maar ja vaak weg natuurlijk: eerst samen op vakantie (dit jaar in Portugal), dan Thea naar NL, dan Thea naar Dubai en dan nog Bert naar NL. Het hangt van vakanties aan elkaar.
En tussendoor wordt er dan toch nog wat gewerkt. Alhoewel je het ook vaak geen werken kunt noemen maar “Spielerei”.
We hadden beloofd dat we er nog even op zouden terugkomen: de agave.
Met de laatste storm vlak voor kerstmis was hij met windkracht 10 al een flink stuk onderuit gegaan. Dan kun je 2 dingen doen: hem vanzelf laten omvallen……….
Er kwam veel mannenkracht aan te pas. En ja, wat doe er dan mee? Eerst maar eens de zaag erin. Het levert een “paal” op van een meter of 4. Verrassend! We hadden gedacht dat de stam hol zou zijn van binnen! Bijna niet voor te stellen dat dit ding in 4 maanden zo gegroeid is. Het is net hout. Wat een energie moet dat gekost hebben.
En wat doen we nu met de top? Weggooien is zonde! Dus die heeft een nieuw plekje gekregen. Dan kan iedereen hem nog eens van dichtbij bekijken. De meeste zaad-peulen bovenin zitten er nog aan. We hopen niet dat uit alle zaadjes ook nog eens nieuwe agaves zullen komen.
En verder zijn we bezig met de allerlaatste dingen weg te werken. Het asfalt dat nodig bijgewerkt moest worden en het afval verbranden.
Zo, we kunnen er weer een heel jaar tegen! Jullie mogen zelf komen beoordelen of het goed gedaan is.
Tot gauw in de Algarve! We hopen iedereen weer snel hier te zien!
ps. Het vakantiehuis heeft nog vrije periodes. Klik op de foto voor meer info.
Kerst en daarna op naar 2020!
Het is alweer bijna zover! Kerstmis 2019 dient zich alweer aan.
Ook dit jaar is weer (veel te ) snel voorbij. Het was een jaar waar we met veel plezier op terug kijken. Een gezellig voorjaar, een heerlijke en relatief koele zomer met als afsluiter een mooie herfst. En ook al regent het de laatste dagen met pijpenstelen, dit is een goed jaar geweest.
We hebben deze week een enorme regendepressie, waarin het soms giet! Maar gisteren zaten we blijkbaar in het oog van de depressie en hadden we 1 dag mooi weer. We hebben heerlijk aan het strand gegeten!
strand Portimão 
Restaurant Casa da Rocha Portimão
Ondertussen wordt alles wel weer mooi groen en sinds 2 dagen stroomt de beek weer. En sinds vandaag de Odelouca ook! 2 maanden later dan normaal, maar we zijn er erg blij mee.
We stoppen met het schrijven van nieuwsbrieven. 14 jaar lang hebben we ze rondgestuurd. Maar het wordt steeds moeilijker om naast de blog ook nog een nieuwsbrief te vullen. En het is niet logisch om alles 2x te schrijven. Dus we zullen nog een laatste kerstboodschap rondsturen en daar staat een verwijzing in naar deze blog. Voor iedereen die dit nog niet gedaan heeft: in het menu aan de zijkant kun je je inschrijven om een berichtje te krijgen wanneer er weer een nieuw verhaal verschijnt.
Wij wensen iedereen heerlijke en gezellige feestdagen en een zonnige en gezonde toekomst in 2020! Bert & Thea
Herfst
Zoals elk jaar laat de herfst lang op zich wachten. Maar uiteindelijk worden ook hier de blaadjes geel en vallen af. De dagen kunnen nog bijzonder mooi zijn. Korte broeken weer! En andere dagen is de noordenwind snijdend koud en hangt er dikke bewolking. November heeft gelukkig ook regen gebracht. En nog mooier: het viel vooral ’s nachts!
Na de olijvenpluk komt de olijvensnoei en dit jaar was het giga veel! Maar ja, vorig jaar hadden we het overgeslagen, omdat we ook niet geplukt hadden. Dus dan zijn ze er wel weer aan toe. Alle kruinen zijn nu weer mooi open. Want het gezegde luidt: er moet een vogel tussendoor kunnen vliegen.
De oplettende kijker kan zien dat de stam van de agave nog steeds niet is gevallen. Hij staat nog fier overeind, ook al lijkt hij steeds dunner te worden en staat hij inmiddels een beetje scheef. Het gekke is dat er ook allerlei kleinere agaves zijn gaan bloeien, er komen allerlei bloeivormen vanaf de grond omhoog. Die zijn geen lang leven beschoren en zakken al heel snel weer in elkaar. Maar die grote stam blijft een mooi gezicht! Misschien staat hij er nog wel in februari als de camping weer open gaat!
We genieten elke dag weer van de rust en het meestal mooie weer. Maar er blijft dus altijd werk aan de winkel. En zoals elk jaar moet er dus ook weer geschilderd worden. Dit jaar krijgt het pomphuis bij het zwembad een grote beurt. En ook de veranda krijgt weer een nieuw geel jasje. Samen met het nieuwe zwembadmeubilair (wat we nog moeten kopen) ziet alles er dan weer spic en span uit!
Veel groeten, Bert en Thea
Olijven persen
We hebben 5 volle dagen geplukt en het eindresultaat mag er zijn: 225kg in totaal. We hebben heerlijk weer gehad tijdens het plukken, dus het was geen straf.
Het sorteren van de “erwtjes” was dat daarentegen wel: wat een gepriegel! Daar kwam maar geen eind aan. Ze moeten met de hand gesorteerd worden want ze zijn te klein om over het raster te gaan. Daar vallen ze tussendoor.
De sortering voor de inmaak was ook een monnikenwerk. We hebben er met moeite 2 emmers uit kunnen sorteren die daarvoor geschikt waren. Deze olijven zijn apart gezet en worden 10 dagen gespoeld met water en daarna ingemaakt.
Vandaag is er met het persen begonnen van de ruim 200kg. Er wordt met deze oogst 3 dagen geperst op de ouderwetse manier: een molensteen. Dit gebeurt bij Frits, onze buurman van 1,4 km verderop. Maar voor we beginnen moeten alle grote olijven nog gesorteerd worden en ontdaan van alle blaadjes en takjes.
Na 6 uur malen wordt de prut op matten gelegd. Frits heeft al berekend dat er zo’n 17 liter olie uitkomt. Afhankelijk van de kwaliteit is de opbrengst tussen de 8% en 10% olie. Dit jaar wordt het vanwege de kwaliteit ongeveer 8%.
Portugezen werken nog met de oude maat: 1 alfaroba (deze maat is afkomstig van de Alfarobeira, de Johannesbroodboom). 1 alfaroba is 15 kg. En volgens de Portugezen kun je tussen de 1 en 1,5 liter olie halen uit 1 alfaroba.
Maar eerst moeten de matten van de vorige persing nog schoongemaakt worden.
Als alle matten weer gevuld zijn met onze maling kan er met persen worden begonnen.
Het persen kan beginnen! Dit proces duurt 24 uur. De olie wordt over 3 compartimenten gebracht die gevuld worden met water. De rode kleur en de prut komt uiteindelijk in het water terecht en de goudgele olie drijft er bovenop. Die kan dan afgetapt worden.
Olijvenpluk is begonnen!
Het leek er ook dit jaar weer niet van te komen: olijven oogsten. De oogsten van 2017 en 2018 waren mislukt door regen op de verkeerde tijd en de droogte daarna. 2019 liet geen ander beeld zien: een enorme droogte. Er is dit jaar nog maar nauwelijks regen gevallen. Om precies te zijn: 239mm. In de zomer was er nog maar weinig aan de bomen te vinden. En wat er was verdroogde en viel op de grond. De verwachting voor dit jaar was dus nihil. Voor het derde achtereenvolgende jaar geen olijven.
Tot begin oktober. Ineens werden de overgebleven olijven donkerder en donkerder. Ze werden zichtbaar aan de bomen. En ook al valt de kwaliteit tegen (veel zijn er niet groter dan een dikke erwt), blijkt er toch nog wat te oogsten. Hoeveel het is zullen we aan het einde van de pluk nog wel even melden.
En zowaar werden we om vier uur ’s middags gestoord door een buitje van 3mm. Hoera! Tijd voor een biertje!
Operatie Zwembad
Al een paar weken keken we tegen een groot gat aan in het afsluitdeksel van de bodem-put van het zwembad. Geen gezicht concludeerden we. Dus Bert koopt een nieuw afsluitdeksel, voor een habbekrats (€11,00). Maar ja, dan komt het probleem: hoe krijgen we de oude eraf en de nieuwe er weer op?
Daar hebben we een tijdje op zitten broeden.
Punt is, hoe blijf je op de bodem? Oplossing: verzwaren! Het moet dus iemand zijn die lang genoeg is om ook in 1.80m water te kunnen staan, want als je te kort bent en niet kunt staan, kom je misschien niet meer boven. Gelukkig is Bert lang genoeg.
Gisteren is Bert begonnen met het werk, maar hij kon onder water de schroeven niet vinden, want hij zag te weinig. Vandaag dus weer opnieuw begonnen en nu met duikbril. Na enkele duikpogingen was de 1e schroef los. Maar de 2e wilde maar niet lukken. Steeds opnieuw weer naar beneden met weer een andere schroevendraaier. Gelukkig kreeg Bert hulp van 2 gasten.
Pablo krijgt na diverse pogingen ook eindelijk de 2e schroef los.
Vervolgens komt ook Hector helpen. Maar eerst moet hij ook weer verzwaard worden.
Nu kan het nieuwe deksel geplaatst worden.
De brokstukken die zijn overgebleven van het oude deksel.
Na 8 jaar definitief “op” kunnen we wel zeggen. Blij dat het er weer op zit! En nu weer lekker zwemmen.
